Właściwości lecznicze soku z brzozy, czyli oskoły znane są od wieków. Jest pozyskiwany z pnia brzozy (najcenniejszy), młodych liści i pączków. Zawiera wiele minerałów (potas, magnez, fosfor, wapń, żelazo, miedź), węglowodanów, aminokwasów i witamin (C oraz z grupy B). Pije się go, aby złagodzić bóle reumatyczne i objawy choroby wrzodowej żołądka. Uważa się, że jego spożycie ma właściwości przeciwnowotworowe oraz pomaga w leczeniu niektórych chorób serca, anemii czy grypy.
Pozyskuje się go wczesną wiosną z brzozy brodawkowatej i omszonej z miejsc odcięcia gałązek lub specjalnie naciętych pni. Trwa to około 3-4 dni, bo nacięcia łatwo się goją. Najdłużej i najwięcej soku pozyskuje się poprzez nawiercenie pni na wysokości około pół metra nad ziemią na głębokość nie większą (!) niż 3 centymetry. Wypływającą ciecz zbiera się do naczyń szklanych lub (w dzisiejszych czasach) plastikowych. Użycie pojemników metalowych jest możliwe pod warunkiem, że są pokryte emalią.
Świeży sok można przechowywać w chłodnym miejscu 4-5 dni, można też zakonserwować dawką alkoholu, zrobić z niego syrop lub pasteryzować w butelkach z nowymi (!) nakrętkami.
