Odessa, cmentarz katolicki oraz nekropole w Mikulińcach i Zbarażu
Przywołajmy wspomnienie o miejscach szczególnych na dawnych Kresach Rzeczypospolitej – o starych, znanych i tych mniej funkcjonujących w naszej świadomości, cmentarzach. Jednym tchem wymieniamy: Rossę, Łyczaków, ale zapominamy o mińskiej Kalwarii, Polskim Cmentarzu w Żytomierzu, grodzieńskiej farnej nekropoli na Pohulance, cmentarzu Bajkowa w Kijowie i tylu innych – małych, często zapomnianych, żyjących tylko w pamięci bliskich tych, którzy pozostali na tej pięknej kresowej ziemi lub urodzili się jako ich potomkowie. A przecież w Wilnie i Lwowie, Stryju i Świętobrości, na Polesiu, Wołyniu i Podolu znajdziemy kolejne nekropole, o których również należy pamiętać…
Lauda na Żmudzi, ziemia witebska na dzisiejszej Białorusi, Dzikie Pola na Ukrainie, twierdze, miejsca bitew, stare zaścianki, Kozacy, Tatarzy… wymieniać można długo. Barwny jest kresowy świat Trylogii. Akcja sześciu tomów powieści rozgrywa się w wielu miejscach na dalekiej Ukrainie, na ziemiach Wielkiego Księstwa Litewskiego. Ile z nich dzisiaj znamy? Czy wiemy, jak obecnie wygląda Kamieniec Podolski i Zbaraż, co dzieje się w twierdzy chocimskiej, jak żyją Polacy na sławnej Laudzie? Co pozostało po śladach bohaterów przeszłości – tej historycznej i tej literackiej? Odpowiedzi na te pytania znajdziecie, słuchając prelekcji… (zdjęcia archiwalne: https://uk.wikipedia.org/wiki/Кам’янець-Подільський; https://uk.wikipedia.org/wiki/Збaразький_зaмок)
