Zielona Litwa

          Niemal w każdym mieście na Litwie (zwłaszcza w okolicach Wilna) i na każdej wsi odnajdziemy ślady polskości i zabytki świadczące o wspólnym dziedzictwie obu narodów. Wiele nazw miast – Kiejdany, Taurogi… – kojarzy się z polską literaturą i historią. Podobnie zabytki: zamek Radziwiłłów w Birżach, pałac Tyszkiewiczów w Połądze lub Ostra Brama czy cela Konrada przypominają dobrze znane dzieje i karty ksiąg.  Ale Litwa to także kraj przepięknej przyrody. Parki krajobrazowe to idealne miejsca dla spacerowiczów i grzybiarzy, miłośników jazdy konnej, cyklistów czy kajakarzy. Można wypoczywać aktywnie lub spędzać czas nad brzegiem Niemna, rozkoszując się pięknymi widokami i ciszą nadrzecznego krajobrazu. Podobnie miło czas można spędzić na litewskich pojezierzach, z których najbardziej znane: Dubińskie, Malackie, Jezioroskie i Ignalińskie, które tworzą kompleks 4000 jezior – istny raj dla żeglarzy. W północno-wschodniej części kraju działa wiele gospodarstw agroturystycznych, pensjonatów i hotelików, czasami ukrytych pośród bujnych, ocalałych jeszcze lasów. Zapraszam na łono litewskiej natury.

Następny wpis

Żmudzka Góra i Muzeum Głazów

pt. lis 6 , 2020
          Będzie to opowieść o dwóch szczególnych miejscach. Pierwsze to Góra Krzyży, zwana także Górą Smutku i Nadziei lub Świętą Górą, która wznosi się na lewym brzegu rzeczki Kulpė. W starożytnych czasach była tu najprawdopodobniej forteca i, być może, na wzgórzu wznosił się drewniany zamek. Do dzisiaj pozostały po nich jedynie głębokie szczeliny i wały ziemne.         Czemu stawiane są krzyże? Wiąże się to z litewską tradycją budowania kapliczek i stawiania krzyży przy drogach i na ich rozstajach, blisko ludzkich siedlisk. Tak i też tu, w XIX wieku przygotowując miejsce na nie, wyrównano wierzchołek, i zaczęto stawiać wota.         O drugim miejscu napisał pewien […]