Książęta-zesłańcy, służba ojczyźnie, fantazja i romantyczna miłość


Sławuta, kościół św. Doroty – widok współczesny oraz portrety księcia generała Eustachego Erazma Sanguszko i Julii Potockiej

          Książę Eustachy Erazm Sanguszko zakochał się w żonie pisarza i podróżnika, Jana Potockiego, pięknej Julii z domu Lubomirskiej. Na wieść o jej śmierci w wieku zaledwie 27 lat (z powodu gruźlicy) postanowił ostatni raz zobaczyć ukochaną. W przebraniu przedarł się z Warszawy przez pruskie posterunki i zajeżdżając na śmierć konia, dotarł do Krakowa. Przyjechał, gdy trumnę „Giuletty la bella” już składano do grobowca. Po pogrzebie opłacił więc cmentarnych stróżów, wszedł, podniósł wieko trumny i pożegnał Julię. Kiedy umierał przeżywszy wybrankę serca o 50 lat, wypowiedział słowa: „Śmierci się nie boję, a jeżeli czegoś żałuję, to tego, że już Moskali bić nie będę”.
         A jakie były losy innych Sanguszków? Na przykład Romana Stanisława zwanego „Księciem-Sybirakiem”, tragicznie zmarłego w swoich dobrach w Sławucie.

(zdjęcia archiwalne: https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Eustachy_Erazm_Sanguszko; https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Julia_Potocka)

Następny wpis

Bohatyrowickie źródło mocy

pon. sie 17 , 2020
          W 1887 roku Eliza Orzeszkowa kolejny raz przyjechała na lato nad Niemen, do Miniewicz. Nieco wcześniej powrócił tam z Syberii ich właściciel, Jan Kamieński z żoną i córkami. Na zesłaniu znalazł się, ponieważ jeden z okolicznych chłopów wydał, że w czasie powstania styczniowego był cywilnym naczelnikiem tamtejszego powiatu. Gdy Kamieńscy znaleźli się z powrotem w rodzinnych stronach ich młodsza córka, Stasia, wyszła za mąż za szlachcica zagrodowego, Klemensa Strzałkowskiego z Bohatyrowicz. Tym samym ich miłość stała się kanwą dla powieści „Nad Niemnem”, Klemens pierwowzorem Andrzeja Korczyńskiego, a jego ojciec – Benedykta.         Małżeństwo Strzałkowskich doczekało się dwójki dzieci. Córka, Zofia, jako […]