Troki, brama i macewa na cmentarzu karaimskim – widok współczesny i kenesa w Łucku – widok archiwalny
Karaimowie to lud pochodzenia tureckiego, o religii zbliżonej do judaizmu. Z Krymu do sprowadził ich w latach 1397-1398 wielki książę Witold w latach 1397-1398, aby pełnili straż na jego zamku. Z czasem z powodzeniem zajęli się ogrodnictwem i sadownictwem, a jeszcze później garbarstwem i rzemiosłem artystycznym. Troki zawsze były najważniejszym ośrodkiem życia duchowego dla tej społeczności w Rzeczypospolitej. Wielu osiedliło się też w Haliczu. Co po nich pozostało? Gdzie można znaleźć ich świątynie zwane kenesami? Czy przetrwały do naszych czasów ich obyczaje?
Wnuk wielkiego księcia litewskiego Giedymina, Dymitr Korybut założył dwa zamki w Wiśniowcu i Zbarażu i od tego pierwszego zaczął się pisać Wiśniowiecki. Okres rozkwitu wiśniowieckiego zamku przypadł na czasy Michała Jerzego Mniszcha, który przebywając w otoczeniu króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, zgromadził ogromną bibliotekę rzadkich druków, wiele arcydzieł światowej sztuki rzeźbiarskiej, bogatą kolekcję starych mebli, powozów, pieców kaflowych, których większość znajduje się dziś na Wawelu. O wspaniałym wyposażeniu wnętrz mówił, bawiący tu w 1850 roku, Honoriusz Balzak – „Wiśniowiec – to polski Wersal!”. Zaś Zbaraż, rodowe gniazdo Zbaraskich wszedł w posiadanie Wiśniowieckich w 1631 roku i jest znany głównie z […]
