Rodzina Potockich

Buczacz, dewiza Potockich na kościele parafialnym, Tulczyn, herb Potockich – Pilawa (dwa i pół krzyża) na fasadzie ogrodowej pałacu; portrety starosty kaniowskiego Mikołaja Bazylego (1707/1708-1782) oraz starosty halickiego i kołomyskiego, pułkownika jazdy Stanisława (1659-1683)

          To opowieść o rodzie Potockich, ale tych związanych z dawnymi Kresami, tych którzy osiedli między innymi w Czerwonogrodzie i Tulczynie. Jej członkowie nieraz niezbyt ciekawe zapisywali karty historii, jak chociażby Mikołaj Bazyli związany z Buczaczem i Poczajowem. Kobiety, które wchodziły do tej rodziny bywały nieprzeciętne, czego najlepszym przykładem Delfina z Komarów Potocka – muza romantyków. Potoccy to dzieje Stanisława Szczęsnego Potockiego, targowiczanina, to historia Stanisławowa z jego twórcą Andrzejem Potockim i Stanisława Potockiego, który zginął pod Wiedniem i tam zostało jego serce, szczątki zaś powróciły nad obie Bystrzyce.

(zdjęcia archiwalne: https://pl.wikipedia.org/wiki/Mikołaj_Bazyli_Potocki; https://pl.wikipedia.org/wiki/Stanisław_Potocki_(1659-1683)

Następny wpis

Kraj „Szczenięcych lat” Melchiora Wańkowicza

wt. lip 7 , 2020
          Najpierw była ziemia mińska, gdzie urodził się. Tam w sławnych Kałużycach z okresu wczesnego dzieciństwa, wychowywał się pod opieką męskiej części rodziny. Potem wywieziono go nad żmudzką Niewiażę do, jak sam mawiał „matczynych Nowotrzeb”, majątku babki, dokąd po latach przywoził córki: Martę i Krysię. Śladem ojcowskiego serca obie znalazły tam swoje Królestwo Jasności, które było wszędzie – i w lasku spadającym w wąwóz i na porębie, gdzie pachniały poziomki… Ta ziemia to również matecznik Czesława Miłosza… (znaczek pocztowy: https://pl.wikipedia.org/wiki/Czesław_Miłosz)