Grodno znane i nieznane

Pomnik Elizy Orzeszkowej pochowanej na tutejszym cmentarzu farnym razem z mężem, adwokatem Stanisławem Nahorskim. Po wielkim pożarze miasta w 1885 roku pisarka niosła pomoc pogorzelcom, za co grodnianie odwdzięczyli się, nadając jej imię jednej z ulic miasta oraz ulica Brygidzka z bazyliką katedralną św. Franciszka Ksawerego, która miała być miejscem spoczynku jej fundatora, króla Stefana Batorego – widok współczesny
Bernardyński kościół Narodzenia Matki Bożej – widok współczesny i na fragmencie rysunku Napoleona Ordy z około 1860 roku
Plac Sowiecki z pomnikiem wyzwolicieli miasta (po prawej na tle bloku mieszkalnego; z tym, że ustawiony na postumencie czołg T-34 został wyprodukowany po wojnie…) i Obwodowym Teatrem Dramatycznym (po lewej) wybudowanym w latach 80. XX wieku oraz świątynia ewangelicko-augsburska (kircha) wzniesiona w 1870 roku na terenach po dawnej karczmie „Traktiernia na Haradnicy”, w której w XVIII wieku zatrzymywali się przybywający do miasta luterańscy Niemcy

          O grodzie Batorego, jego dziejach i współczesności można opowiadać godzinami. Jest tu cmentarz Pobernardyński – pod wieloma względami unikatowy. Założony w 1792 roku, czyli tylko o dwa lata młodszy od warszawskich Powązek, był ostatnim miejscem spoczynku dla wielu znakomitych ludzi zasłużonych dla Grodzieńszczyzny. Jedną z najładniejszych arterii miasta jest dawna ulica Brygidkowska, na której jeszcze dziś czuje się dawną atmosferę. Na południowym brzegu rzeki leży przedmieście Zaniemeńskie, zabudowane na ogół drewnianymi lub murowanymi domkami o przedmiejskim charakterze. Najważniejsza niegdyś była tu ulica Lipowa, która przechodziła w szosę do Białegostoku. Trzy kilometry na wschód od Zaniemenia leży w pięknej dolinie rzeczki Łosośny, przy jej ujściu do Niemna, osada o takiej samej nazwie. To było i wciąż jest ulubione miejsce letniskowe mieszkańców miasta oraz mekka dla wędkarzy – żyją w niej pstrągi potokowe, szczupaki, okonie czy liny. Takie miejsca nieobce czy niewiadome w Grodnie i jego okolicach wymieniać można długo…

(zdjęcie archiwalne: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kościół_i_klasztor_Bernardynek_w_Grodnie

Następny wpis

Dzieje kresowych warowni

pt. lis 6 , 2020
          Polacy jadący na Podole szlakiem Trylogii, zawsze z niecierpliwością oczekują na przyjazd do „orlego gniazda”, jak niegdyś nazywano Kamieniec Podolski. I trudno się temu dziwić. Rzeczywiście ta wspaniała podolska twierdza wywiera niezapomniane wrażenie i na długo pozostaje w pamięci. Jednak nie można zapominać, że Podole ma jeszcze do zaoferowania wiele innych warowni, zameczków obronnych i pól bitewnych. Ta ziemia, jak mało która, spłynęła obficie krwią wielu obrońców i atakujących. Zapraszam na spacer po gigantycznej warowni nad Smotryczem i w jej okolice, aby poznać ruiny innych twierdz oraz wysłuchać ich dziejów. (zdjęcia archiwalne: https://uk.wikipedia.org/wiki/Кам%27янець-Подільська_фортеця, https://pl.wikipedia.org/wiki/Okopy_Świętej_Trójcy, https://pl.wikipedia.org/wiki/Zamek_w_Sutkowcach, https://uk.wikipedia.org/wiki/Панівці_(Кам%27янець-Подільський_район))(zdjęcie wyróżniające: twierdza w […]