We Lwowie

Lwów, wieża Korniakta przy cerkwi Wołoskiej, młoda para przed dawnym dominikańskim kościołem Bożego Ciała oraz reklama cukrów i pierników z 1887 roku dawniej podawanych między innymi na weselnych stołach

          Wydaje się nam, że znamy miasto nad Pełtwią, jego dzieje i historię ludzi z nim związanych. Tymczasem niewiele osób wie, nad jaką rzeką leży i że jest ona ukryta. Znane są nazwiska: Gabrieli Zapolskiej, Stefana Banacha, Artura Grottgera, Jerzego Janickiego. Mamy świadomość, że w grodzie znajdziemy cmentarz Łyczakowski ze słynnym Campo Santo. Ale… Miasto ma tak wiele odcieni i barw, tyle faktów skrywają jego mury, tyleż dramatów ile anegdot. Tam można znaleźć klimatyczne wille na Kastelówce, przejechać się tramwajem po Rynku, poszukać śladów ormiańskich i żydowskich, znaleźć zapomniane historie o Świętojurskim kiermaszu, czy o ojcu Leopolda Staffa. Opowieść o Lwowie musi być barwna, mięsista, jak serce tego miasta…

(informacje o wyrobach firmy Franciszka Staffa za stroną: https://www.kuriergalicyjski.com/rozmaitosci/8201-boze-narodzenie-w-dawnym-slodkim-lwowie)

Następny wpis

Orle Gniazdo – rzecz o Kamieńcu Podolskim

pon. maj 18 , 2020
          To miasto-legenda, w którym wznosi się najsłynniejsza polska twierdza, położona nad Smotryczem, pamiętna obroną 1672 roku. Miasto, którego nie wolno tylko zwiedzać. Tam trzeba pobyć, pójść w okolice Bramy Polskiej czy Ruskich Folwarków. Zejść w głąb rzecznego jaru w Karwasarach. Głęboko w dole toczy rwące wody ów Smotrycz. Szum wody zagłusza hałas miasta, a myśl spokojnie biegnie w przeszłość. Przed oczami przesuwają się obrazy walczących nieprzyjaciół, miga barwna postać Baśki Wołodyjowskiej, błyskają szable rycerzy, pod murem przemyka Mały Rycerz. Nad głową świeci podolskie słońce, a dokoła roztacza się jeden z najpiękniejszych widoków, jaki może stworzyć przyroda z ręką człowieka. […]