Osiem lat nauki języka polskiego

wystarczyło 12-letniemu Teodorowi Parnickiemu, na co dzień mówiącemu po niemiecku lub rosyjsku, aby podjąć w języku swoich rodziców studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza. Pisarz, autor „Aecjusza, ostatniego Rzymianina” wydanego we Lwowie w 1936 roku, nauczył się polskiego dzięki opiece mandżurskiej Polonii, która umożliwiła mu naukę w Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Harbinie, dokąd uciekł z rosyjskiego korpusu kadetów w którym umieściła go młoda macocha

Teodor Parnicki urodził się w Berlinie, gdzie jego ojciec studiował na politechnice, dzieciństwo spędził w Moskwie i Ufie, w Polsce osiadł dopiero w 1967 roku
Gmach główny lwowskiego Uniwersytetu Jana Kazimierza

(zdjęcie archiwalne: https://pl.wikipedia.org/wiki/Teodor_Parnicki)

Następny wpis

Palec Aleksandra Fredry

pon. sty 18 , 2021
został zamurowany w latach 70. XX wieku w jednej ze ścian wrocławskiego kościoła św. Maurycego; ponoć ta część ciała komediopisarza znalazła tam „miejsce spoczynku” dzięki profesorowi Bogdanowi Zakrzewskiemu, znawcy jego twórczości, który wywiózł go z rodzinnej krypty Fredrów w Rudkach koło Lwowa. Czy profesor skradł fragment szkieletu czy też go otrzymał, a jeśli tak to od kogo i dlaczego?! (zdjęcie archiwalne – grafika autorstwa Maksymiliana Fajansa z 1852 roku: https://pl.wikipedia.org/wiki/Aleksander_Fredro)

Możesz polubić