„Sto lat żyje, kto lwowskie piwo pije”

          Najstarszy duży browar we Lwowie powstał w 1656 roku, gdy tutejsi jezuici otrzymali prawo warzenia piwa i w 1715 roku na działce w Kleparowie otrzymanej od księcia Stanisława Potockiego wznieśli budynki w których po dziś dzień trwa produkcja. Jakość lwowskich piw znacznie poprawiła się w XIX wieku, gdy w mieście zaczęli otwierać swoje zakłady niemieccy browarnicy, sprowadzający z rodzinnych stron nowe technologie i wiedzę. W roku 1898 połączyło się pięć wytwórni dając początek Browarowi Lwowskiemu (Lwiwśka pywowarnia), które nawet w czasach władzy sowieckiej utrzymały jakość, produkując piwa uznawane wówczas za najlepsze w całym Związku Radzieckim („Lwowskie i Żygulowskie”). Do najpopularniejszych należą lagery („Lvivskie 1715”, „Lvivskie Dunkel”, czy „Robert Doms Vidensky” – wiedeński lager nazwany na cześć jednego z browarników przybyłych tu z Prus, który był wieloletnim właścicielem Browaru), pszeniczny „Biały Lew” i ciemny „Porter”.
         Przy ulicy Kleparowskiej, we wciąż działającym browarze, w 2005 roku otwarto muzeum historii produkcji złocistego trunku, noszące nazwę Lwiwarnia.

Reklama lwowskich piw z 1921 roku oraz ukraiński znaczek pocztowy „300 lat Browaru Lwowskiego” wydany w 2015 roku
Przy ulicy Kleparowskiej, we wciąż działającym browarze, w 2005 roku otwarto muzeum historii produkcji złocistego trunku, noszące nazwę Lwiwarnia

Następny wpis

Twierdza Brzeska – krzyż w polskiej części cmentarza garnizonowego z dwujęzycznym napisem: „Pamięci żołnierzy Wojska Polskiego garnizonu brzeskiego z lat 1921-1939 i obrońców twierdzy Brześć poległych we wrześniu 1939 r. spoczywających na tym cmentarzu. Rodacy. 2000”

czw. sty 7 , 2021