Dzieje kresowych warowni

Kamieniec Podolski, pocztówka z widokiem twierdzy sprzed 1875 roku i widok współczesny oraz prowadzący do warowni most Turecki wzniesiony na przełomie XV i XVI wieku – widok sprzed obmurowania go przez Turków celem utworzenia jednolitej ściany umożliwiającej dostanie się na niego i atak na warownię
Brama Kamieniecka, stanowiąca element wschodnich umocnień Okopów Świętej Trójcy– widok w XIX wieku i współczesny
Sutkowce, zamek wzniesiony przez Aleksandra Bałabana, siostrzeńca hetmana Stanisława Żółkiewskiego– rysunek Napoleona Ordy i widok współczesny oraz Paniowce na grafice M. Kluczewskiego na podstawie pracy A. Rurawskiego „Kłosy”z 1872 roku i widok współczesny

          Polacy jadący na Podole szlakiem Trylogii, zawsze z niecierpliwością oczekują na przyjazd do „orlego gniazda”, jak niegdyś nazywano Kamieniec Podolski. I trudno się temu dziwić. Rzeczywiście ta wspaniała podolska twierdza wywiera niezapomniane wrażenie i na długo pozostaje w pamięci. Jednak nie można zapominać, że Podole ma jeszcze do zaoferowania wiele innych warowni, zameczków obronnych i pól bitewnych. Ta ziemia, jak mało która, spłynęła obficie krwią wielu obrońców i atakujących. Zapraszam na spacer po gigantycznej warowni nad Smotryczem i w jej okolice, aby poznać ruiny innych twierdz oraz wysłuchać ich dziejów.

(zdjęcia archiwalne: https://uk.wikipedia.org/wiki/Кам%27янець-Подільська_фортеця, https://pl.wikipedia.org/wiki/Okopy_Świętej_Trójcy, https://pl.wikipedia.org/wiki/Zamek_w_Sutkowcach, https://uk.wikipedia.org/wiki/Панівці_(Кам%27янець-Подільський_район))
(zdjęcie wyróżniające: twierdza w Międzyborzu)

Następny wpis

O diable, miłości i pięknym jeziorze

pt. lis 6 , 2020
          Kiedyś miński przyjaciel zaprosił mnie na urodziny. Trochę mnie to zdziwiło, bo wcześniej podobnych imprez nie organizował. Znając go dobrze, zorientowałam się, że to jedynie pretekst na ściągnięcie mnie na Białoruś. Czekał na dworcu z tajemniczą miną, ale znając go byłam przygotowana na taką niespodziankę. Usiłowałam dopytać się, dokąd pojedziemy, ale w odpowiedzi usłyszałam jedynie „do diabła i po wielką miłość”. I nic więcej. Która kobieta odmówiłaby w podobnej sytuacji? Ciąg dalszy tej wizyty, pełnej przygód, to historie tej niezwykłej ziemi i jej polskich śladach. (zdjęcia archiwalne: https://ru.wikipedia.org/wiki/Опса; https://pl.wikipedia.org/wiki/Achremowce)